امیرالمومنین

علی علی (ع).....

ز ازل جمال تو زد قدم ، ز تجلّیات علی علی

بفزود حسن تو دمبدم ، ز ملمّعات علی علی

نگهت چو رفت سوی عدم ، کندالتفات علی علی

سپه وجود گاه شه قدم ، بصفات و ذات علی علی

توئی جلوه گاه شه قدم ، بصفات و ذات علی علی

نه مرا رهیست بکوی تو ، که چو گر بسر بدوم شها

نه نشانه ایست ز سوی تو، که رسم به سدره ی منتها

نه میم بکف ز سبوی تو ، که مرا ز خود بکند جدا

فتدم بکف نه ز موی تو . که دو عالمی بدهم بها

نه مجال دیدن رو تو ، ز مشعشات علی علی

نه ز تیغ تو بمن این عطا ، که به خون خویش وضو کنم

نه رهم دهی بسوی فنا ، گلسم ز خود بتو رو کنم

نه ز حبس تن کنیم رها ، بفلک چومه ، تک و پو کنم

همه جا تو می زنیم صلا ، بکجا روم؟ بکه رو کنم

که بدیده دید نتوان ترا . ز ملمّعات علی علی

همه ی طوایف انبیا . به درت ستاده کلیم سا

بدل استغاثه بکف عصا ، همه رابسر هوس لقا

همه گشته مست می لقا ، دل من شده به تو مبتلا

نه کلیم آنکه روم جا . بیکی ترانه ی لن ترا

بکشی ز سرنرود شها . هوی لقات علی علی

به رخت که هست کتاب من . تو کتاب اکبر واعظمی

بود این مدیح عذاب من . تو نه از کتاب معلمی

به تو واضح است حساب من ، که مشیر آدم و عالمی

تو سرشته ی گل و آب من ، بخدا خدای مجسمی

نبود به جز تو ایاب من ، بدم ممات علی علی

دو جهان شده است فدای من ، بنمودمت دل و جان فدا

شده کائنات گدای من ، بدرت چو من شده ام گدا

چو رضای تست رضای من ، برضای من برود قضا

چه اگر کنی تو رها ی من ، بخدا منت نکنم رها

ببرند گردم نای من ، نرود هوایت علی علی

                            شاعر:شمس عطار